Ogromna przewieszona połać wapienia pokryta fantastycznymi naciekami przypomina obrazki z Kalymnos – to z pewnością jeden z najlepszych sektorów w Andaluzji, zwłaszcza dla wspinaczy swobodnie poruszających się po drogach 8a.
Krajobraz w okolicy Salto de la Cabra; fot.Mateusz Haładaj
Informacje ogólne i charakter wspinania:
Otiñar to jeden sektor z około 50 drogami położony na uboczu w otoczeniu górzystego krajobrazu. Jakość tutejszego wspinania można określić jednym słowem – znakomita! Dominująca tu rzeźba naciekowa pozwala na atletyczne wygibasy, można siadać na stalaktytach, sunąć po rurkach i skakać po kalafiorach przyklejonych do ściany… Zapas wytrzymałości przyda się na drogach osiągających do 60m, niestety brakuje dobrych dróg na rozgrzewkę. W tym celu można odwiedzić pobliski Salto de la Cabra i Pared Negra.
Oprócz prawie samych superlatyw rejon ma jedną sporą wadę – ogromna przewieszona połać służyła we wcześniejszych latach jako schronienie dla owiec. Efektem jest podłoże pokryte grubą warstwą bobków, które na szczęście częściowo uległy rozkładowi. Osobliwy problem (występuje on także w kilku rejonach w okolicy) jest jednak mało uciążliwy gdy jest sucho, w porze opadów zdecydowanie należy się wyposażyć w kalosze i dużą brezentową płachtę na linę. Ostatecznie nieprzeciętna estetyka wspinania rekompensuje wszelkie niedogodności…
Klimaty jak z Kalymnos; fot.Mateusz Haładaj
Poziom:
Poza kilkoma drogami 7b i 7b+ dominuje trudne wspinanie, a żeby doświadczyć pełnego potencjału warto swobodnie pokonywać 8a.
Sezon:
Najlepszy sezon panuje tu wiosną i jesienią, ale z powodzeniem można się wspinać latem z uwagi na północną wystawę i otoczenie gór. Zima to także dobry okres, najważniejszym elementem determinującym sezon w Otiñar jest deszcz. Po długich opadach nacieki zamakają nawet na kilka tygodni, a więc warto przed przyjazdem sprawdzić prognozę pogody. Skała jest jednak na tyle odporna na przeciekanie, że podczas zlewy daje dobre schronienie na kilka dni pod warunkiem, że wcześniej nie padało.
Przewieszone morze nacieków; fot.Mateusz Haładaj
Dojazd i położenie:
Grota położona jest około 15km na południe od Jaen, za miejscowością Puente de la sierra. Gdy wpisze się hasło Otiñar w google maps można otrzymać dokładne położenie terenu na którym położony jest sektor. Dojeżdżając drogą JV-2222 z północnego kierunku należy zaparkować samochód w zatoczce w pobliżu zapadliska skalnego (kamieniołomu?) i dalszą drogę pokonać pieszo. Skały leżą na terenie prywatnym i należy bezwzględnie szanować panujące tu zwyczaje. Brama jest zwykle otwarta, nie należy wprowadzać psów, publikować przewodnika. Podejście wyraźną ścieżką zajmuje około 5minut.
Logistyka:
W Andaluzji spanie na dziko jest tolerowane poza terenami prywatnymi. Mała gęstość zaludnienia na tych terenach i brak tłumów wspinaczy pozwalają przyjezdnym cieszyć się dużą swobodą i sympatią lokalnych mieszkańców. Niestety większość rejonów w tej części Hiszpanii wymaga posiadania własnego samochodu (wyjątkiem jest chyba jedynie El Chorro).
Znakomitym miejscem na nocleg w aucie lub biwak jest pobliska Zona Recreativa Cañada de las Azadillas (skręcając w lewo z drogi jedzie się ostro pod górę około 4km). Większość parkingów i „zon recreativ” jest dobrze oznaczona.
Podejście pod Otiñar; fot.Mateusz Haładaj
Atrakcje:
Górzyste i dzikie połacie terenów stwarzają znakomite warunki dla rowerzystów i wędrowców. Pobliskie Granada i Cordoba to jedne z najpiękniejszych miast w Hiszpanii.
Topo:
Niestety z uwagi na fakt, że wspinanie w Otiñar było do niedawna reglamentowane (prywatny właściciel) sektor nie ma oficjalnego przewodnika i na próżno szukać topo w internecie. Trafiając pod skałę można jednak uzyskać wszelkie informacje od lokalnych wspinaczy, płynna znajomość hiszpańskiego będzie oczywiście pomocna w tej sytuacji.
Rozkład trudności od lewej do prawej prezentuje się z grubsza następująco: ?_7c_7a+_7a_7a_7a+_?_7c+_7b+___8b_8a_8a+_7b+i7c+_8b/b+_8c+/9a_8b_8b+_8c_8a+/b_7c___8a+/b_?_8b+_8ai8c_8ai8b_8b+_8b_8c_8a_8a_7c+_8a+_8b_7c+_8a_8a_8a_7c+_7c_7b_8a_?
Zapraszamy także do przeczytania pozostałych artykułów przedstawiających europejskie rejony wspinaczkowe:
- Montsant
- Margalef
- Camarasa
- Oliana
- Perles
- Figols
- Vadiello
- Tartareu
- Garraf
- Cuenca