2015-03-02

Europejskie rejony: Montgrony

Położony w górach w okolicy miejscowości Ripoll rejon należy do najciekawszych w tej części Katalonii. Wystawione na południe połacie pomarańczowego wapienia pokryte naciekami gwarantują wspinanie najwyższej jakości, a zaciszne położenie i piękne widoki stwarzają doskonałe warunki do wypoczynku na łonie natury. Do Montgrony chce się wracać…

Widok na sektor Bac de Sant Ou z widocznym po prawej stronie klasztorem; fot.Mateusz Haładaj

Informacje ogólne i charakter wspinania:

Niewielki rejon składający się z kilku sektorów, to jedno z najwcześniej wyeksplorowanych miejsc do wspinania w Katalonii. Wiele spośród około 300 dróg oferuje piękne ciągowe wspinanie po naciekach i krawądkach w lekkim przewieszeniu, ale starsze propozycje mogą nierzadko zaskoczyć bulderowymi sekwencjami po małych chwytach i hardymi wycenami. Oferta tego rejonu jest różnorodna, choć uroda wspinania nie dorównuje takim perełkom jak Rodellar, czy Terradets. Długość dróg nie przekracza zazwyczaj 30m, ale zdarzają się linie 10metrowe, nie mniej ciekawe…

Poziom:

W zasadzie oferta rejonu jest na tyle zróżnicowana, że niemal każdy znajdzie tu coś dla siebie. Propozycje szóstkowe nie należą jednak do najpiękniejszych – wspinając się na takim poziomie lepiej wstąpić do sąsiedniego Gombren. Najlepsze drogi to te z przedziału 7a – 8b, tych najtrudniejszych jest zaledwie kilka.

Polecane sektory:

Najbardziej imponującym murem w rejonie jest niewątpliwie La Vena. Spoglądając na lekko wywieszone gładkie połacie oblane szatą naciekową aż chce się wspinać! Wystarczy stanąc pod niesamowitymi kaloryferami Aromes de Montgrony 8a+ i już wiemy z czym przyjdzie nam się zmagać. Prawa część ściany przewiesza się pod większym kątem, a wytrzymałościowe propozycje mogłyby śmiało uchodzić za klasyki nawet w Rodellar i Terradets…

Rozgrzewkę warto zacząć od niewielkiego sektora Parking z kilkoma ciągowymi 7a – 7b wybitnej urody. Sektor położony tuż nad parkingiem to Cinglera – jedna z najwcześniej wyeksplorowanych połaci w rejonie. Bulderowe drogi bywają tu całkiem solidnie wycenione, warto je atakować w dobrych warunkach. Zaraz za rogiem znajduje się Bac de Sant Ou z kilkoma estetycznymi tufkami siódmego i ósmego stopnia trudności…

Piękna rzeźba naciekowa drogi Aromes de Montgrony 8a+; fot. Mateusz Haładaj

Sezon:

Większość połaci w rejonie wystawia się na południe. Pomimo dość dużej wysokości na jakiej położony jest rejon, wiosną i jesienią promienie słońca mogą bardzo nagrzewać skałę. Optymalne warunki panują tu zimą, wczesną wiosną i późną jesienią.

Dojazd i położenie:

Montgrony położone jest 120km na północ od Barcelony w pobliżu miejscowości Gombren. Stąd należy kierować się na sanktuarium Montgrony położone na wzgórzu.

Logistyka:

Na miejscu tolerowane jest spanie w aucie, odbijając 200m przed hotelem w lewo trafimy na zaciszną zona recreativa – z ławkami i miejscami do grillowania. W przypadku kiepskiej pogody tolerowane jest spanie w opuszczonym schronisku. Weekendy w Montgrony mogą być bardzo tłoczne, to punkt wypadowy turystów, a na miejscu w starym klasztorze na skale mieści się duża restauracja.

Pod skały dochodzi się wprost z parkingu, zaledwie w kilka minut, jest to dobre miejsce na wyjazdy z dziećmi, a okoliczne szlaki stwarzają doskonałe możliwości do wycieczek.

Topo:

Escalades al Ripolles to obecnie dostępny i nieco zdezaktualizowany przewodnik po Montgrony i kilku okolicznych rejonach. W przygotowaniu jest jednak nowe opracowanie autorstwa Daniego Andrady.