Europejskie rejony: Alos de Balaguer

Piękny sektor El Balco; fot. Mateusz Haładaj

Charakter wspinania i sektory:

Kilka niewielkich sektorów oferuje bardzo estetyczne i zróżnicowane wspinanie. Sielankowe drogi Cal Cari i El Raco del Segre zadowolą wspinaczy poszukujących szóstkowych trudności. Z kolei mocno przewieszony El Balco del Segre imponuje piękną rzeźbą naciekową, tutaj spośród kilkunastu propozycji dominują ósemkowe drogi do 20m długości. Ścianka prezentuje się bardzo estetycznie, a charakter dróg sprzyja onsatowym próbom… 

Nowością jest obity w zeszłym roku Barranc de Sant Marti. Dwudziesto minutowe podejście zostanie wynagrodzone pięknymi wspinaczkami w znakomitej jakości wapieniu, a niektóre z dróg osiągają aż 50m długości. Niewiele jest w okolicy tego typu propozycji, zwłaszcza w przedziale 7a – 7c. 

Poziom:

W zasadzie biorąc pod uwagę wszystkie sektory - Alos de Balaguer oferuje wspinanie od 5a do 8c, a najwięcej spośród około 100 dróg to 6a, 7a i 8a…

Sezon:

Południowe wystawy i osłonięte od wiatru położenie pozwalają się tu wspinać głównie zimą, późną jesienią i wiosną. 

Logistyka, atrakcje i topo:

Alos położone jest z dala od cywilizacji i niezbędny jest tu samochód. W pobliżu można znaleźć wiele miejsc do spania w samochodzie, a dzień restowy warto poświęcić na zwiedzanie okolicznych wiosek oraz ruin Castel Rubio. Dokładny przewodnik to oczywiście Lleida Climbs.

Zaciszne klimaty Alos; fot. Mateusz Haładaj

 

Zapraszamy także do przeczytania pozostałych artykułów przedstawiających europejskie rejony wspinaczkowe:

 

 

- Siurana, cz.1

 

 

- Siurana, cz.2

 

 

- Montsant

 

 

- Margalef

 

 

- Masriudoms

 

 

- Camarasa

 

 

- Sant Llorenc de Montgai

 

 

- Santa Linya

 

 

- Oliana

 

 

- Tres Ponts

 

 

- Abella de la Conca

 

 

- Terradets

 

 

- Coll de Nargo

 

 

- Perles

 

 

- Figols

 

 

- Collegats

 

 

- Alos de Balaguer

 

 

- Vadiello

 

 

- Tartareu

 

 

- Garraf

 

 

- Cuenca

 

 

- San Miquel del Fai