Europejskie rejony: Garraf
Jeden sektor z kilkudziesięcioma drogami jest prawdopodobnie najbliższym od Barcelony ogródkiem wspinaczkowym. Słońce, szum fal i morska bryza tworzą tu doskonałą oprawę wspinaczkowego dnia…
Charakter wspinania:
Pionowy i miejscami lekko przewieszony mur o południowej wystawie oferuje bardzo urozmaicone i estetyczne wspinanie po dużych chwytach, nierzadko wysmaganych wiatrem i pokrytych warstwą soli. Mimo, że zerodowany wapień nie posiada najlepszego tarcia, ciekawa rzeźba daje dużo frajdy ze wspinania. Formacje przypominają bardzo te z Calanques we Francji: obłe klamy, dziury, nacieki…
Drogi mają zazwyczaj około 20 metrów i są dobrze obite, startują z tarasu nad tunelem kolejowym – należy tu zachować dużą ostrożność. Część z dróg posiada kolejne wyciągi, a te najdłuższe osiągają 90m. Prawa część sektora z charakterystyczną przewieszoną niszą oferuje najciekawsze drogi, a takie propozycje jak Mossa 7b+ czy Puja la febre 7c+ usatysfakcjonują nawet bardzo wymagających zawodników…
Prawa część sektora oferuje wspinanie w przewieszeniu; Skały i morze - klimat Garraf; zdjęcia: Mateusz Haładaj
Poziom:
Spośród 50 dróg przeważają trudności do 6c, ale jest kilka świetnych propozycji z przedziału 7b+ - 7c+. Rejon może być doskonałym miejscem dla osób zaczynających przygodę ze wspinaniem.
Sezon:
Skała ma południową wystawę i najlepiej nadaje się na wspinanie zimą. Morska bryza i wiatr pozwalają się tu wspinać także w chłodniejsze dni jesienią i wiosną. Zdarza się, że lokalni wspinacze przyjeżdżają tu latem…
Dojazd i położenie:
Do Garraf można dojechać z centrum Barcelony w około pół godziny pociągiem, lub samochodem. Masyw skalny widoczny jest po zachodniej stronie wioski, ale sektor jest schowany nieco głębiej i dochodzi się do niego od tyłu. Podejście zajmuje około 20 minut – należy przejść tunelem pod linią kolejową i kierować się na zachód (około 10 minut) wzdłuż autostrady, następnie wyraźną wybetonowaną drogą pod górę i na drugą stronę skalnego masywu. Ewidentna ścieżka prowadzi pod skały.
Logistyka:
Z uwagi na brak dobrego socjalu i miejsca do spania, do Garraf najlepiej przyjechać przejazdem. Oczywiście w wiosce da się spać w samochodzie, ale podobnie jak na całym wybrzeżu, teren jest tu bardzo gęsto zurbanizowany. Z Barcelony można dojechać pociągiem, a po drodze wstąpić na plażę…
Zapraszamy także do przeczytania pozostałych artykułów przedstawiających europejskie rejony wspinaczkowe:
- Montsant
- Margalef
- Camarasa
- Oliana
- Perles
- Figols
- Vadiello
- Tartareu
- Garraf
- Cuenca
