Weekend pod znakiem integrowania
Czy wspinacze są indywidualistami, szukającymi samotności w sekretnych spotach, czy też stworzeniami stadnymi, czerpiącymi przyjemność z kontaktu z innymi, podobnymi sobie pasjonatami? Na to pytanie odpowiedź mogliśmy znaleźć podczas jednej z największych imprez wspinaczkowych, jakie odbyły się w polskich skałach – na Integrowanie Przez Wspinanie przybyło grubo powyżej 700 osób, co jednoznacznie dowodzi, że towarzysko jesteśmy jak najbardziej ogarnięci ;).
Trzy dni w skałach, przy świetnej pogodzie, wiosennej przyrodzie, z bogatym programem wspinaczkowych atrakcji, prelekcjami, wyjątkowymi spektaklami, rozmowami przy ognisku i słuchaniu gitary przy niemal pełnym księżycu… Czy ktoś z nas zna lepszy plan na spędzenie majowego weekendu? Żałujcie więc, jeśli nie wybraliście się na tegoroczną edycję Integrowania Przez Wspinanie. Nie będziemy okazywali litości i napiszemy wprost – było świetnie!
Jednym z kluczowych miejsc Integrowania okazała się Dupa Słonia, pod którą, na ustawionej scenie z ekranem, odbyły się niezwykle ciekawe pokazy filmów i prelekcje, których tematy niekiedy wprost ilustrowane były „żywą” skałą w pobliżu, mającą tak duże znaczenie w historii wspinania sportowego. Mogliśmy więc wysłuchać opowieści Piotra Drożdża o dziejach skalnej wspinaczki, przypomnieć sobie przygody Jacka Matuszka i Łukasza Dudka podczas Alpine Wall Tour, wczuć się w klimat wielkich alpejskich ścian przewspinanych przez Kacpra Tekieli i porównać go z tym, jaki odnalazła Karolina Ośka i Michał Czech na równie wielkich ścianach Yosemitów, obejrzeć film Mama i zaraz potem wysłuchać głównej jego bohaterki, czyli Kingi Ociepki-Grzegulskiej, lub wspólnie z Beatą i Łukaszem Kaczmarkami z firmy Holimedica zastanowić się nad kruchością ciała wspinacza i tym, jak zaradzić jego licznym kontuzjom.
Nieco frywolna nazwa skały nie speszyła ani organizatorów, ani widzów, i okazała się świetnym miejscem na inscenizacje wieczornych spektakli, śmiało można rzec, z pogranicza sztuki. Wielkie wrażenie zrobił Aerial silks, czyli taniec na chustach wertykalnych, który w niesamowitej oprawie świateł wykonała Klaudia Bawer. Równie sporych, estetycznych wrażeń dostarczył nocny pokaz na highline’ie, rozciągniętym miedzy Dupą Słonia a skałką po przeciwnej stronie dolinki. Jeśli komuś z widzów wyjątkowo mocno zapadły w pamięci tego typu występy, mógł sam na drugi dzień przeżyć przygodę (z naciskiem na przeżyć ;), zjeżdżając mamucią tyrolką rozciągniętą w poprzek Doliny Będkowskiej – z Sokolicy aż na przeciwzbocze.
W Integrowaniu Przez Wspinanie wzięli udział zarówno początkujący, dla których liczne warsztaty były prawdziwą kopalnią cennej, praktycznej wiedzy, ale też wiele pożytecznego mogli zyskać doświadczeni wspinacze, dla których przygotowano kilka interesujących tematów – zgodnie z zasadą, że człowiek gór uczy się całe życie.
Co jeszcze? Długo by pisać… Właściwie można stwierdzić, że dla każdego coś dobrego. Entuzjaści wielowyciągówek mogli konkurować podczas zawodów Big Wall na Sokolicy. Zawodnicy o szerokich plecach, tęgich bickach i napranych kaczkach otrzymali szasnę, aby pokazać swoją przewagę na campusie i chwytotablicy. Amatorzy szybkiego przebierania nogami mogli pośmigać jak wiatr po dolinie, czyli wziąć udział w zawodach biegowych. Miłośnicy najlepszej formy treningu, czyli regeneracji, mogli poleżeć w strefie hamakowej usytuowanej w pobliżu uspokajająco szumiącego wodospadu, wieczorem rozświetlonego pochodniami. A jeśli horyzontalna pozycja w hamaku znudziła się, warto było ją wzbogacić o wertykalny element przenosząc się do portaledgów zawieszonych na Brandysowej Skale.
Niezwykłym wyzwaniem okazać się mógł udział w grze terenowej… Brzmi słabo, jak harcerskie podchody? Nic bardziej mylnego – utrzymana w klimacie stylówki lat 80-tych gra polegała na zrobieniu łańcuchówki 3 dróg w 3 różnych rejonach doliny. Nie chodziło jednak o pokaz sportowej sprawności (to przy okazji), lecz o rozwiązanie zagadki… Intrygujące?
Z kolei fanatycy szopingu mogli oddać się swej pasji, buszując na kiermaszu outdoorowym, w tym oczywiście na stoisku GÓR. Trudno też nie wspomnieć o wieczornym koncercie zespołu The Chachors i rozkręconej po nim imprezie, dowodzonej przez DJ-a o jakże adekwatnym do miejsca i sytuacji nicku – De La Rocka. Można też było robić milion innych rzeczy, zazwyczaj związanych ze wspinaniem, podziwianiem, leniuchowaniem, słuchaniem muzy, gapieniem się w gwiazdy i wyciem do księżyca. Simply life ;).
PS. Organizatorzy pragną serdecznie podziękować wszystkim biorącym udział w tegorocznej edycji IPW.
Warsztaty wspinaczkowe odbyły się dzięki wsparciu szkół wspinaczkowych: HardRock - Szkoła Wspinania, Szkoła Wspinania CERRO, Rocodromo Szkoła Wspinania, Mobius Szkoła Wspinania, Kilimanjaro Szkoła Wspinania, Szkoła wspinania drytooling.com.pl, Klama - szkoła wspinania, Szkoła wspinania - Akademia Wspinania climb2change, Vertigo Centrum Wspinania, Wspinart Szkoła Wspinaczki, Szkoła Wspinania „OnSajt”.
Podziękowania dla ścianek wspinaczkowych – Avatar Centrala Ruchu, ReniSport Centrum Wspinaczkowe, Centrum Wspinaczkowe Forteca – dzięki którym mieliście okazję postawić swoje pierwsze kroki w skałach!
Dziękujemy centrum Brandysówka za udostępnienie tak pięknych terenów, Grupie Jurajskiej GOPR za obecność oraz zabezpieczenie imprezy, Klubowi Wysokogórskiemu SAKWA za zorganizowanie niezwykłej gry terenowej, Firmie Lesovik za niesamowity klimat strefy hamakowej, Animatu – za przygotowanie wspaniałej strefy dla dzieci, ORholds i BaRocka – za super strefę wspinaczkową z campusem i rysą, Ibrom Garaż Ceramiki – za piękne statuetki dla zwycięzców oraz Bartoszowi i Kubie za pełen profesjonalizm i zorganizowanie biegu górskiego.
Dziękujemy za patronat Polskiemu Związkowi Alpinizmu oraz wsparcie Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, Zespołowi Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego, Inicjatywie Środowisk Wspinaczkowych „Nasze Skały”, chłopakom z Fi-Design za wszystkie materiały promocyjne oraz GÓROM – Górskiemu Magazynowi Sportowemu za wsparcie medialne.
