Tatranská klasika

Przygotowując taki cykl postanowiliśmy wykorzystać kilka elementów: po pierwsze – wiadomości o przeprowadzonej w 2012 r. w słowackiej części Tatr akcji, będącej odpowiednikiem polskiej inicjatywy ‘Tatry bez młotka’ – a polegającej na wymianie, odnowie asekuracji na klasycznych drogach; po drugie – prezentowany przez nas kiedyś w górach cykl artykułów zatytułowany „1+1”, prezentujący po dwie drogi wspinaczkowe (łatwiejszą i trudniejszą) na danej tatrzańskiej ścianie; wreszcie po trzecie – dostępność wiadomości o danej wspinaczce.

Tegoroczny letni sezon tatrzański zbliża się tradycyjnie szybciej, niż to się wydaje i już teraz można się do niego przygotować, dobierając ciekawe cele. Wierzymy, że pomoże Wam rozpoczynający się cykl.

Zanim jednak zaczniemy przedstawiać konkretne cele wspinaczkowe, wspomnimy o akcji Tatry bez kladiva [słow.: Tatry bez młotka], jaka przprowadzona została po słowackiej stronie w lecie r. 2012.

 

 

Szarpane Turnie. Fot. Piotr Drożdż

Tatry bez kladiva

 

W słowackiej części Tatr została przeprowadzona akcja wymiany asekuracji na niektórych klasycznych, popularnych drogach wspinaczkowych.  Nieco podobna do naszej akcji „Tatry bez młotka”, choć nie tak kompleksowa, na mniejszą skalę; przeprowadzona w słowackiej części Tatr Wysokich – a młotek – to po słowacku właśnie kladivo. Jednym z najważniejszych powodów jej przeprowadzenia była popularność wybranych dróg i dostrzegana, podnoszona przez wiele postaci znanych w słowackim środowisku taternickim konieczność poprawy poziomu bezpieczeństwa, a także widoczne stałe pogarszanie jakości skały na stanowiskach, spowodowane przede wszystkim ciągłym wbijaniem i wybijaniem haków na tych często powtarzanych klasykach.

Jednym z pomysłodawców akcji wymiany, odnowienia asekuracji na takich klasykach był świetny wspinacz i ratownik tatrzański, Vlado Tatarka. [Na marginesie, ale ważne: V. Tatarka zginął w 2001 roku, w trakcie realizacji swojego projektu „Trzy Filary Puškaša” – czyli wspinaczki, w stylu non-stop, trzema drogami autorstwa Arno Puškaša w ciągu jednego dnia. Zdążyli wtedy przejść pierwszą z wybranych dróg – na Wołowej Turni. Śmiertelny wypadek zdarzył się na drugiej z nich - Zachodnim Filarze Ganku. Do tego Vlado wspinał się tam wtedy ze swoją 16-letnią córką...]

Na większości z dróg została wymieniona asekuracja tylko na stanowiskach, tylko wyjątkowo osadzono również punkty między stanowiskami. Obecnie na te drogi do asekuracji wystarczą jedynie kości, friendy. Zaś niepotrzebne są haki. [Jak podaje źródło – portal tatra.nfo.sk - „w większości”.]

Poniżej przedstawiamy listę takich klasyków z wymienioną asekuracją:

- Galeria Osterwy – Dieškov kút [Zacięcie Dieški] VII-;
- Wołowa Turnia: - Eštok-Janiga VII-; Droga Stanisławskiego V;   Štáflovka V; Wsch. żebro III;
- Żabi Koń – Droga Häberlaina IV;
- Szarpane Turnie: Droga Puškášá VI+, Droga Plška VI-, Komin Komarnickich III;
- Batyżowiecki Szczyt: Droga Kutty V-;
- Wielicka Baszta [Velická stena] – Cez výlom [Przez obryw] V;
- Wielka Granacka Baszta, [Granátová stena] – Ľavým zárezom [Lewym zacięciem] IV [wiad. niepewna];
- Podufała Turnia [Opálová veža] – Pd.- zach. filar IV;
- Jaworowy Szczyt, pd.- zach. ściana: Kele-Šuna IV;
- Mały Lodowy Szczyt, [Široká veža] ściana pd.: Droga Motyki V
- Lodowa Kopa, ściana pd. - Cesta k slnku [Droga ku słońcu] V
- Łomnica, ściana zach. – Hokejka VI+,  Droga Puškaša V;
- Kieżmarski Szczyt,, ścian pd. - Obrovský kút VI+; Droga Birkenmajera i Zachód Birkenmajera IV [wiad. niepewna];
- Mały Kieżmarski Szczyt, ściana pn. - Veberovka VI;
- Czarny Szczyt – Filar Puškášá IV; Prostowanie Filara V;
- Kołowy Szczyt, ściana pd.- zach.: Šádek - Zlatník V+
- Jastrzębia Turnia, ściana pd.- zach.: Komin Rilkego III
- Skrajna Rzeżuchowa Turnia, ściana pd.: Cesta cez knihu V.

[zebrane na podst.: tatry.nfo.sk]

Piotr Michalski