BERGSON ICELAND VOLCANO - czyli trekking po islandzku
Tekst i zdjęcia: Marcin Miotk
www.MIOTK.pl
Gdy dwóch turystów spotyka się w Islandii, najczęściej zadawanym pytaniem jest... „Który raz tu jesteś?”. Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że to dobre pytanie, bo ja również zamierzam na Islandię wrócić. Od kilku lat słyszałem same zachwyty na temat Islandii. Dopiero jednak w czerwcu 2006 roku udało mi się odwiedzić ten niezwykły kraj i zweryfikować słyszane opinie. Większość czasu spędziłem w górach...
MATKA WULKAN, OJCIEC LODOWIEC
Islandia jest wyspą pochodzenia wulkanicznego, obecnie uznawana jest za jeden z najbardziej aktywnych wulkanicznie krajów na świecie. Na jej terenie znajduje się ponad 200 wulkanów, w tym aż 26 czynnych. Na przestrzeni ostatnich lat erupcje wulkanów na Islandii zdarzały się średnio co 5 lat. Wśród nich najbardziej znanym islandzkim w jest Hekla, która ostatnimi laty „budzi się” regularnie co 10 lat (ostatnio w lutym 2000 roku). Drugim bardzo charakterystycznym elementem islandzkiego krajobrazu są lodowce. Pokrywają one ok. 12% powierzchni kraju. Największym lodowcem Islandii, a jednocześnie Europy jest Vatnajökull. Leży on na południu kraju i ma powierzchnię 8400 km² (wielkość Korsyki) – dla porównania jest to powierzchnia równa powierzchni wszystkich pozostałych lodowców Europy razem wziętych! Jego grubość dochodzi do 1 km.
NAJGROŹNIEJSZY – HEKLA (1491 m n.p.m.)
Po przyjeździe na Islandię najbardziej logicznym miejscem pierwszej górskiej wędrówki wydaje się być wulkan Hekla, położony 115 km na wschód od stolicy kraju Reykjaviku. Ze względu na swoją aktywność przez wielu nazywany jest „bramą piekieł”. Przy dobrej widoczności wulkan doskonale widać z drogi Ring 1, jednak takich dni jest niewiele. Przed podjęciem wspinaczki należy w licznych punktach informacji turystycznej (lub w hotelu w miejscowości Leirubakki) bezwzględnie sprawdzić stan aktywności wulkanu. Na szczyt prowadzi wiele ścieżek, ale najpopularniejsza zaczyna się od północno-wschodniej strony. Najłatwiej dotrzeć tam drogą nr 26, a następnie skręcić w drogę F 225 (tutaj już tylko samochodem terenowym – no chyba, że chcemy zapłacić kilka tysięcy złotych za potencjalne holowanie). Droga na szczyt i z powrotem zajmuje ok. 8 godzin (czas przejścia zależy głównie od ilości śniegu na trasie). Warto wyjść wcześnie rano, bo – jak w większości rejonów górskich – pogoda ma tendencję do pogorszenia w godzinach popołudniowych. Należy również zabrać min. 2 litry wody, bo po drodze nie ma możliwości jej nabrania (oczywiście można wziąć ze sobą gaz, palnik, kubek i próbować topić śnieg).
NAJWYŻSZY – HVANNADALSHNÚKUR (2119 m n.p.m.)
Ten najwyższy szczyt Islandii położony jest w Parku Narodowym Skaftafell (południowo-zachodnia Islandia) na skraju lodowca Vatnajökull...
Zapraszamy do lektury całego artykułu w marcowych GÓRACH 3 (154) 2007.
(kg)
