Zimowa przygoda w Laponii

Kim jest Kate Zamana, dziewczyna, która będzie w tym roku – jako jedyna – reprezentować Polską w klasycznej wyprawie arktycznej Fjällräven Polar 2015?

Kate Zamana: Podążam nieznaną ścieżką – jestem otwarta na to, co przyniesie mi życie. Urodziłam się w USA – tam wtedy był mój ojciec, Mistrz Świata w kolarstwie szosowym – Cezary Zamana. Później mieszkałam w różnych miejscach, głównie w Polsce. W wieku 16 lat straciłam słuch, jestem osobą niedosłyszącą. To było traumatyczne wydarzenie, przepłacone depresją, które ukształtowało moje obecne życie. Spokój i siłę odnalazłam w rysunku oraz psach husky. Jestem rysownikiem i fotografem.  Ilustruję książki i gry komputerowe – taka praca daje mi dużo wolności, a ta jest dla mnie bardzo cenna. Wiele rzeczy mnie fascynuje, a rysunek i fotografia pozwalają się dzielić doświadczeniami z innymi ludźmi. 

Dlaczego zdecydowałaś się aplikować na Fjällräven Polar?

Psy husky to moja pasja, obracam się w środowisku maszerów i od nich dowiedziałam się o wyprawie Fjällräven Polar – jak wszystko sprawdziłam, okazało się, że zostały jedynie 3 dni, by przygotować zgłoszenie. Nie wiedziałam jak się do niego zabrać, czas uciekał, ale jednocześnie – bardzo mi zależało, by spróbować.

 

Czym ujęłaś serce jury?

Tego dokładnie nie wiem. Finalnie w aplikacji napisałam po prostu, co mi w duszy grało – moją historię i motywacje. Marzeniem mojego życia było zostać pilotem – żyć w niebie! Od małego żyłam tą perspektywą. Utrata słuchu przekreśliła wszystkie plany. Musiałam odnaleźć siebie raz jeszcze – zdefiniować nowe marzenie. Na mojej drodze zmian spotkałam psie zaprzęgi – dające wolność, możliwość odkrywania świata, przyjaźń, stabilne wartości. To stało się moim nowym niebem, a wyprawa taka jak Fjällräven Polar – 300km przez arktyczną tundrę, góry i zamarznięte jeziora, w której udział bierze 100 psów husky – nowym marzeniem. A marzenia są po to, by je realizować i za nimi podążać – niezależnie od tego, jak układa się życie czy od niepełnosprawności. Mam nadzieję, że moje uczestnictwo w wyprawie zainspiruje innych – nie tylko niedosłyszących – by nie odkładali zamiarów i planów, na później,  lecz je realizowali. 

 

Wyprawa – organizowana w pełni profesjonalny sposób, ale jednak skierowana przede wszystkim do amatorów. Wielu uczestników poprzednich lat mówi, że to test ducha i wytrzymałości. Czego się obawiasz?

Mam za sobą samotne podróże do Azji oraz przez Alaskę – nie obawiam się więc pogody, ani też obciążenia fizycznego czy kwestii technicznych. 

Jestem silna pod tym względem. Towarzyszy mi przede wszystkim strach wewnętrzny – czy dam radę pod kątem relacji z innymi ludźmi? 5 lat temu bałam się wyjść do ludzi, byłam w całkowitej alienacji. Od tego czasu cały czas uczę się życia, przede wszystkim społecznego, od nowa. Traktuję to jako kolejną szkołę, zadanie, test dla siebie. 

 

Podczas wyprawy będzie okazja do testów odzieży, namiotów, plecaków tytularnego sponsora. Jak ty przygotowujesz się do wyprawy?

Tak jak mówiłam wcześniej – koncentruję się na przygotowaniu psychicznym. Dla mnie największym wyzwaniem jest nawiązanie kontaktu z innymi uczestnikami. W Arktyce ważne jest działanie zespołowe, a ja jestem raczej samotnikiem. Udało mi się już nawiązać kontakt z niektórymi członkami wyprawy – planuję spotkać się z nimi wcześniej, odwiedzić ich, poznać. Pod względem technicznym – znam markę organizatorów i w pełni ufam ich sprzętowi. Pod względem fizycznym – mam nadzieję pobiegać na biegówkach w tym sezonie i skorzystać z kilku zajęć z fizjoterapii. To powinno wystarczyć. 

 

Śledź poczynania uczestników podczas Fjällräven Polar 2015 na: http://www.fjallraven.com/polar 

materiały prasowe