IV Memoriał Bartka Olszańskiego w Klasycznej Wspinaczce Zimowej „Dry Tooling”
W dniach 18-19.03.2006 u podnóża Tatr Bielskich odbył się IV Memoriał Bartka Olszańskiego w Klasycznej Wspinaczce Zimowej „Dry Tooling”. Memoriał jest poświęcony pamięci ratownika TOPR Bartka Olszańskiego, który wraz z Markiem „Mają ” Łabunowiczem zginął podczas akcji ratunkowej 30.12.2001 r. pod Szpiglasową Przełęczą.
Czwarta edycja Memoriału Bartka jak co roku przyciągnęła ludzi związanych z górami i wspinaniem, dla których bardzo duże znaczenie mają takie wartości jak przyjaźń, partnerstwo i zdrowy duch rywalizacji. Są to chyba jedyne tego typu zawody w naszym kraju z tak silnym dopingiem i wzajemnym wspieraniem siebie przez zawodników. Wszyscy podpowiadają sobie patenty, wymieniają uwagi, a najistotniejsze nie jest zdobyte miejsce, tylko duch panujący na Memoriale.
Atmosfera i mnóstwo śmiechu przesłaniały panujący momentami „chaos organizacyjny”, ale to jest właśnie urok Memoriału, który po raz kolejny odbył się dzięki mamie Bartka, Marcie Olszańskiej i wielu przyjaciołom, których Bartek spotkał w swoim życiu.
Memoriał odbył się po raz pierwszy w nowym miejscu – w Tatrzańskiej Kotlinie po słowackiej stronie Tatr. Poprzednie edycje odbywały się w kamieniołomie Wdżar Snozka – Kluszkowce, jednak możliwości wspinaczkowe tego miejsca zostały wyczerpane rok temu.
Przygotowano po dwie drogi eliminacyjne dla kobiet (IV i V+) i mężczyzn (V+ i VI/VI+) oraz po jednej finałowej (VI dla kobiet i VI+/VII- dla mężczyzn). Charakter dróg bardzo przypominał drogi zimowe w górach. Po pierwsze ze względu na swoją długość (osiągały one nawet do 45 m), a po drugie ze względu na techniczny charakter. Nie były to drogi wymagające tyle siły, jak drogi na Snozce. Zdecydowanie potrzebna była technika i wytrzymałość, umiejętność „skradania” się w terenie bez wyraźnej rzeźby, ale z odrobiną lodu i kruszyny. Wielu dobrych zawodników nie zdołało ukończyć dróg eliminacyjnych w regulaminowym czasie (limit 20 min), podobnie wielu z finalistów nie było w stanie przejść kluczowych trudności (limit 15 min). Na drogach dla kobiet nie było limitu czasowego.
W Memoriale wzięły udział 3 zawodniczki i 22 zawodników z Polski i Słowacji. Znaleźli się wśród nich weterani Memoriału – Kasia Okuszko, Grześ Bargiel, Jaro Polacek i Rado Petrovic, od samego początku biorący udział w Memoriale, ale także osoby, które nie miały okazji wcześniej uczestniczyć w tym specyficznym spotkaniu ludzi związanych ze wspinaniem.
Drogi przygotował Jasiek Muskat z przyjaciółmi, określając je mianem „letkiej piatki”. Kryterium oceny był czas przejścia drogi i zaliczenie ostatniej wpinki.
Miłą niespodziankę wśród kobiet sprawiła Małgorzata Kukułka z Chorzowa (niezrzeszona), która przyjechała na Memoriał towarzysko, a dziaby miała po raz pierwszy w życiu w rękach. W eliminacjach okazała się najszybsza i miała zdecydowaną przewagę nad Eweliną Kozicą Zwijacz (Speleoklub Zakopane) i Kasią Okuszko (Speleoklub Warszawa). Jednak w finale doświadczenie Eweliny wzięło górę.
Eliminacje mężczyzn odbywały się pierwszego dnia Memoriału i trwały do wieczora. Każdy z zawodników miał do pokonania po dwie drogi. Została przyjęta zasada, że jeśli zawodnik nie odpadł do chwili przekroczenia limitu czasowego, to mógł kontynuować wspinaczkę. Tylko dwóm zawodnikom udało się przejść obie drogi w „zadanym” czasie. Dokonali tego Dawid Krzyściak (KW Zakopane) i Josef Brejcak (Horska Zachranna Sluzba).
Do finału mężczyzn przeszło 12 zawodników. Droga finałowa stanowiła gimnastykę na pionowej płycie o trudnościach VI+/VII-, kluczem do sukcesu była technika. W całości tę drogę przeszło tylko 3 uczestników: Jaro Polacek z Zuberca na Słowacji, Kuba Hornowski (KW Zakopane) i Przemek Wójcik (KW Zakopane), jednak tylko Kuba zmieścił się w limicie czasowym.
Przez dwa dni w Tatranskiej Kotlinie płonęło ognisko i przez cały dzień uczestnicy mieli możliwość spożycia ciepłego posiłku, do boju zagrzewały gorący doping i muzyka, a „spręża” dodawał podgrzewany na ognisku Izostar.
Po całym dniu eliminacji, wieczorem w Domu Turysty w Zakopanem odbyła się impreza integracyjna, podczas której przygrywała do późnych godzin nocnych góralska kapela. Na koniec Memoriału przy ognisku odbyło się rozdanie nagród, a w zasadzie wybieranie, bowiem każdy ze zwycięzców (w konkurencji mężczyzn do piątego miejsca) wybierał nagrody z całej puli.
Marta Olszańska, mama Bartka i główna organizatorka Memoriału wspomniała Bartka i podziękowała wszystkim, za udział w tegorocznym Memoriale. „Ten Memoriał tworzycie Wy, którzy przyjechaliście tutaj i za to Wam dziękuję, zapraszam Was wszystkich za rok….”
WYNIKI:
KOBIETY:
1. Ewelina Zwijacz – Kozica Speleoklub Zakopane
2. Małgorzata Kukuła – niezrzeszona
3. Kasia Okuszko – Speleoklub Warszawa
MĘŻCZYŹNI:
1. Jakub Hornowski – KW Zakopane
2. Przemek Wójcik – KW Zakopane
3. Dawid Krzyściak – KW Zakopane
4. Grzegorz Bargiel – TKN Tatra Team TOPR
5. Jaro Polacek – Zuberec Słowacja
Serdecznie podziękowania dla sponsorów oraz tych którzy pomagali przy organizacji IV Memoriału Bartka Olszańskiego:
TATRZAŃSKIE OCHOTNIECZE POGOTOWIE RATUNKOWE, HORSKA ZACHRANNA SŁUŻBA, THE NORTH FACE, AMC, KONIMPEX PLUS, YETI
NORTHCOAST, CARLSBERG, HARNAŚ AUDIO, DOM TURYSTY PTTK w Zakopanem, Cukiernia SAMANTA, Restauracja KALINA, Karczma POLANY, Willa OTULINA, Firma KURCZAK, Piekarnia KARPIEL & KNYSAK, Pani Helenka z firmy WARZYWA I OWOCE
Tekst i zdjęcia: Grzegorz Mikowski
3 (142) 2006
(kg)
