Henryk Bednarski - życie jak tatrzański szus
W 100-letniej historii SN PTT jest postacią szczególną: przez wiele lat reprezentował barwy klubowe w kraju i za granicą, uczestnicząc w licznych zawodach narciarskich. Oprócz tego był znakomitym taternikiem, narciarzem i ratownikiem TOPR. W jednym z ostatnich numerów „Gór” pisaliśmy obszernie o Henryku Bednarskim. Na stronie www. krótki tekst i bogata galeria zdjęć tego niezwykłego wspinacza. Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem.
Henryk Bednarski był przez około 25 lat związany z zakopiańskim klubem. Urodził się 11 grudnia 1882 r. w Płocku. W 1903 r. chcąc uniknąć - jak pisze Witold H. Paryski - służby w carskim wojsku, uciekł do Galicji i trafił do Zakopanego. Od razu uległ czarowi miejsca, a z czasem stał się "rasowym" zakopiańczykiem. Pracował przez lata jako murarz (np. między 1921 a 1925 przy budowie schroniska na Hali Gąsienicowej), ale zasłynął przede wszystkim jako świetny wspinacz, narciarz i ratownik TOPR.
Wielką sławę przyniosło mu pierwsze przejście z towarzyszami osławionej południowej ściany Zamarłej Turni w 1910 r. (drogą nazwaną później jego nazwiskiem - przyp. aut.). Był też zdobywcą Żabiego Mnicha, Wyżniej Żabiej Przełęczy (wejścia letnie), a w zimie m.in. Mnicha, Zadniego Mnicha, Zadniego i Pośredniego Granatu, Gąsienicowej Turni, Małej Buczynowej Turni, Ptaka i Rohaczy (lata 1908-11). Warto przypomnieć, że wspólnie z narciarzami tzw. CAP-u (Polskiego Klubu Alpejskiego) z Wiednia w latach 1912-14 dokonał wielu poważnych wypraw narciarskich w austriackich Alpach, głównie w masywie Wysokich Taurów, choć nie tylko, np. na szczyt Hoher Sonnblick (3106 m) i Grossvenediger (3660 m), startował także z dobrymi wynikami w zawodach narciarskich w Austrii, w mistrzostwach tego kraju. - Wspomnienia z wypraw w austriackie Alpy zostały ostatnio odnalezione w archiwum klubu - mówi sekretarz SN PTT Piotr Dudzik. - Ich autorem jest Aleksander Schiele.
W marcu 1910 r. Bednarski wystartował w pierwszych zanotowanych w źródłach zawodach narciarskich w Tatrach Polskich, na Hali Goryczkowej (był drugi). W czasach, kiedy jeżdżono z jednym bambusowym kijem, "alpenstockiem", był jednym z pierwszych zakopiańskich narciarzy, którzy używali dwóch kijków narciarskich.
(...)
czytaj dalej na serwisie nieznanetatry.pl
