Słowackie nowości z zimowych Tatr

Najpierw, 20 IX, na Galerii Szatana w Dolinie Mięguszowieckiej, zespołowi Jaroslav Straka – Lukáš Abt, udało się dokonać pierwszego przejścia mikstowego drogi dotąd hakowej Popradská Strecha [Popradzki okap]. Licząca sześć wyciągów linia została wytyczona 17 IX 1995 r. przez dość znany zespół P. Jackovič - J. Skokan i otrzymała autorską wycenę trudności VI A2. Tym razem słowacki zespół J. Straka – L. Abt pokonał drogę dzieląc ją na pięć długości liny. Jak donoszą autorzy przejścia, amatorów powtórzeń z pewnością rozgrzeje wyciąg czwarty – okap, który dał nazwę całej drodze. Wg relacji wspinaczy, można się w nim dobrze przyasekurować. Co do wyceny trudności tej długości liny, autorzy zgodzili się na stopień M9. W trakcie przejścia usunęli też z drogi spore ilości kruszyzny i piargu, dzięki czemu wspinaczka zasługuje na zainteresowanie amatorów kolejnych powtórzeń.

 

 

Szatan i Galeria Szatana z nakreśloną linią drogi. Fot. james.sk

 

Tego samego dnia (20 XII) i tą samą doliną, ale już w inny rejon, na północnej stronie Tatr - wybrał się zespół mieszany Martina Kratochvílová - Pavel Vrtík. Po przejściu przez przeł. Waga, zejściu na pn. stronę i przetrawersowaniu pod pn.-wsch. ścianę Rysów, udało się im w ciągu trzech krótkich grudniowych dni (22-24 XII) wytyczyć tam nową drogę Bílý rys [Biały zarys]. Drogę o trudnościach M6 A2, liczącą 13 długości liny (na grań, po czym jeszcze ok. 300 m na wierzchołek). W górnej części wspinaczka wiedzie przez olbrzymi przewieszony pas białej, kruchej skały - výlom – nieco na prawo od poprowadzonej przez polski zespół Ł. Halski – A. Kornas - P. Michalski drogi Rysy na sercu VI+ A2+ (8-9 IX 2005 r.). [Na marginesie: jako współautor wspomnianej drogi dodam tu uwagę, że i my myśleliśmy o przejściu górnej ściany przez wspomniany výlom, przez który poprowadzili swoją wspinaczkę Słowacy. Jednak po biwaku niedaleko linii ewentualnego spadku kruchych skał, zwisających z niestabilnie wyglądających partii, nie starczyło nam odwagi na próbę przeciśnięcia się tamtędy ponad te skały i i ominęliśmy tę strefę, wychodząc powyżej spiętrzenia omijając je po lewej stronie.]

 

 

Foto-topo nowej drogi. Fot. james.sk

 

Jak zaznaczają autorzy przejścia, dwa biwaki w ścianie, krótkie dni i długie podejście z Popradzkiego Stawu dodają drodze charakteru alpejskiego. W górnej części droga prowadzi pomiędzy Direttissimą [Hendrych – Kulhavý – Sulovský], a Rysami na sercu, pokonując wspomniane największe przewieszenie w tej części ściany.

 

Serdeczne gratulacje dla autorów obu opisanych przejść!

 

Piotr Michalski