Morskie Oko w 1889 r.? - na fotografii Bizańskiego
Jedno z najpiękniejszych miejsc w Tatrach – Morskie Oko, oglądamy na fotografii Stanisława Bizańskiego.
Bizański należał do najwybitniejszych fotografików Tatr. Prowadził zakład fotograficzny w Krakowie, po jego śmierci przejęty przez wdowę, Marię, która prowadziła też filię zakładu w Zakopanem (1892).
W latach 1896-1900 zakład w Krakowie był prowadzony przez ich starszego syna, Władysława. Fotografie Bizańskiego były reprodukowane jako heliograwiurowe dodatki do „Pamiętnika TT” w latach 1890-1891 oraz w osobno wydanym albumiku „Widoki z Tatr” (wyd. Wiedeń, 1901).
Jedno ze zdjęć, datowane na 1889 r. pokazuje Morskie Oko. Spokojne, pełne czaru i uroku jezioro. Prawie każdy Polak będący w Tatrach marzy o tym, by stanąć na jego brzegu i zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Mowa o perle Tatr Wysokich, Morskim Oku.
Tadeusz Zwoliński podaje, że jest ono „uważane za najpiękniejsze z jezior tatrzańskich. Leży ono w Dolinie Rybiego Potoku, który, przerywając zamykającą jezioro od północy morenę, wypływa z niego i wpada do pot. Białki”. Jezioro fascynowało wielkich Polaków: malowali je między innymi Walery Eljasz-Radzikowski, Leon Wyczółkowski, Stanisław Gałek, zachwycali się jego błękitnymi wodami poeci (Maciej Stęczyński, Wincenty Pol, Adam Asnyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz), a także muzycy (Zygmunt Noskowski, Mieczysław Karłowicz). W XIX wieku po stawie pływała tratwa, a dzierżawca schroniska witał przybywających tu turystów wystrzałem z moździerza! Morskie Oko było jednym z najbardziej znanych celów wycieczek turystów z „epoki Chałubińskiego”. Już wtedy fascynowało Polaków, i jest tak do dzisiaj.
Niezwykle piękne położenie jeziora, pośród otaczających go wielkich ścian skalnych Mięguszowieckich Szczytów, Cubryny, Mnicha, a także Żabiego Niżniego, Żabiego Wyżniego, Niżnich Rysów i Rysów, wywołuje wielkie wrażenie. Nazwa Morskiego Oka wiąże się, ze starą legendą, która mówiła, że jezioro to posiada podziemne połączenie z morzem, konkretnie z Morzem Adriatyckim. W dawnych czasach nazywano je Rybim Jeziorem, od bogactwa ryb w nim żyjących (żyją tu pstrągi). Jezioro ma kształt owalny.
Morskie Oko zajmuje powierzchnię 34,93 ha, ma długość ok. 862 m, szerokość ok. 566 m, a w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m. Dno zasłane jest przy brzegach głazami, ku środkowi żwirem i mułem, lecz wody stawu mają bardzo dużą przejrzystość, podobnie jak wody morskie. Wokół jeziora rosną także okazałe limby. Dookoła jeziora prowadzi łatwa ścieżka turystyczna, pozwalająca na dokładne poznanie jego otoczenia. Nad brzegiem stawu, na morenie, znajduje się schronisko nad Morskim Okiem, którego kierowniczką jest pani Maria Łapińska. Morskie Oko to także miejsce, z którego turyści wyruszają na trudne szlaki w rejonie Doliny Rybiego Potoku: na Rysy – najwyższy szczyt Polski, na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem, do Doliny za Mnichem, na Wrota Chałubińskiego i na Szpiglasową Przełęcz oraz na inne szlaki w tym rejonie. W upalne dni przybywają tu tysiące turystów.
Magia najpiękniejszego w Polsce stawu tatrzańskiego trwa bowiem nadal. Czy jednak w takiej masie ludzkiej można odnaleźć to Morskie Oko z fotografii Bizańskiego? Osobiście wątpię, ale najlepiej spróbujcie je odnaleźć sami....
Wojciech Szatkowski
Muzeum Tatrzańskie
Źródło: nieznanetatry.pl
W latach 1896-1900 zakład w Krakowie był prowadzony przez ich starszego syna, Władysława. Fotografie Bizańskiego były reprodukowane jako heliograwiurowe dodatki do „Pamiętnika TT” w latach 1890-1891 oraz w osobno wydanym albumiku „Widoki z Tatr” (wyd. Wiedeń, 1901).
Jedno ze zdjęć, datowane na 1889 r. pokazuje Morskie Oko. Spokojne, pełne czaru i uroku jezioro. Prawie każdy Polak będący w Tatrach marzy o tym, by stanąć na jego brzegu i zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Mowa o perle Tatr Wysokich, Morskim Oku.
Tadeusz Zwoliński podaje, że jest ono „uważane za najpiękniejsze z jezior tatrzańskich. Leży ono w Dolinie Rybiego Potoku, który, przerywając zamykającą jezioro od północy morenę, wypływa z niego i wpada do pot. Białki”. Jezioro fascynowało wielkich Polaków: malowali je między innymi Walery Eljasz-Radzikowski, Leon Wyczółkowski, Stanisław Gałek, zachwycali się jego błękitnymi wodami poeci (Maciej Stęczyński, Wincenty Pol, Adam Asnyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz), a także muzycy (Zygmunt Noskowski, Mieczysław Karłowicz). W XIX wieku po stawie pływała tratwa, a dzierżawca schroniska witał przybywających tu turystów wystrzałem z moździerza! Morskie Oko było jednym z najbardziej znanych celów wycieczek turystów z „epoki Chałubińskiego”. Już wtedy fascynowało Polaków, i jest tak do dzisiaj.
Niezwykle piękne położenie jeziora, pośród otaczających go wielkich ścian skalnych Mięguszowieckich Szczytów, Cubryny, Mnicha, a także Żabiego Niżniego, Żabiego Wyżniego, Niżnich Rysów i Rysów, wywołuje wielkie wrażenie. Nazwa Morskiego Oka wiąże się, ze starą legendą, która mówiła, że jezioro to posiada podziemne połączenie z morzem, konkretnie z Morzem Adriatyckim. W dawnych czasach nazywano je Rybim Jeziorem, od bogactwa ryb w nim żyjących (żyją tu pstrągi). Jezioro ma kształt owalny.
Morskie Oko zajmuje powierzchnię 34,93 ha, ma długość ok. 862 m, szerokość ok. 566 m, a w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m. Dno zasłane jest przy brzegach głazami, ku środkowi żwirem i mułem, lecz wody stawu mają bardzo dużą przejrzystość, podobnie jak wody morskie. Wokół jeziora rosną także okazałe limby. Dookoła jeziora prowadzi łatwa ścieżka turystyczna, pozwalająca na dokładne poznanie jego otoczenia. Nad brzegiem stawu, na morenie, znajduje się schronisko nad Morskim Okiem, którego kierowniczką jest pani Maria Łapińska. Morskie Oko to także miejsce, z którego turyści wyruszają na trudne szlaki w rejonie Doliny Rybiego Potoku: na Rysy – najwyższy szczyt Polski, na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem, do Doliny za Mnichem, na Wrota Chałubińskiego i na Szpiglasową Przełęcz oraz na inne szlaki w tym rejonie. W upalne dni przybywają tu tysiące turystów.
Magia najpiękniejszego w Polsce stawu tatrzańskiego trwa bowiem nadal. Czy jednak w takiej masie ludzkiej można odnaleźć to Morskie Oko z fotografii Bizańskiego? Osobiście wątpię, ale najlepiej spróbujcie je odnaleźć sami....
Wojciech Szatkowski
Muzeum Tatrzańskie
Źródło: nieznanetatry.pl
KOMENTARZE
Nick *:
k
Twoja opinia *:
Dodaj komentarz
